Od 5 do 7 września 1904 roku. Pływacy podczas igrzysk olimpijskich rozgrywali zawody w różnych warunkach. W 1896 roku walczyli z falami. W 1900 roku znosił ich prąd na Sekwanie. Tym razem ofiarowano im sztuczne jezioro, była to jedyna zmiana. Długa była natomiast lista braków. Rampę startową stanowiła tratwa zalewana wodą, przez co deski były bardzo śliskie.. Utrudniało to skoki startowe, a niekiedy zawodnicy lądowali na plecach. Liczne były też falstarty. Na wieży do skoków deski były tak zmurszałe, że niemieccy skoczkowie sami wstawili nowe, aby zwiększyć bezpieczeństwo. Hoffmann i Braunschweiger zdobyli dla Niemiec pierwsze medale w skokach z wieży. Hoffmann zajął ponadto drugie miejsce na 100 metrów stylem grzbietowym za Walterem Brackiem a przed Georgiem Zachariasem. Ten drugi wygrał ponadto wyścig na 400 metrów, a Brack był tam wtedy drugi. Z pięciu niemieckich pływaków najlepiej wypadł Emil Rausch, zwyciężył na 880 y i 1500 metrów oraz zajął trzecie miejsce na 200 metrów kraulem. Medale licznie zdobywali też pływacy węgierscy. Oni też byli zadowoleni ze swojej podróży za ocean na igrzyska w St. Louis.