Trudno jest ustalić dokładną datę powstania dyscypliny sportowej, jaką jest piłka ręczna. Jednak można szacować że historia gry w piłkę ręczną pochodzi z 19 i 20 wieku i zapoczątkowano ją w kilku miejscach w Europie, w Danii, Szwecji, Niemczech i Republice Czeskiej. W obecnej formie gra uformowała się w końcówce 19 wieku na północnych krańcach naszego kontynentu. Pierwsze przepisy gry zostały spisane przez Duńczyka Holger Nielsen a opublikowane zostały w roku 1906. Również na ten okres można datować powstanie pułki ręcznej u naszych południowych sąsiadów. W Czechach, warunków do uprawiania zbiorowych gier popierane były przez Ministra Austro-Węgier i to ona namawiał młodzież do uprawiania sportu przez młodzieży. Pojawia się czeski zespół piłkarek ręcznych udział ma w nim kilku nauczycieli wychowania fizycznego. Pierwsze zasady gry o nazwie „rzucony na łożyskach” opublikował profesor gimnazjum w Smíchov, Praga, Václav Karas w 1905 roku. Kurs został zgodnie z zasadami oczywiście podzielony na cztery części.

Dziewięciu z graczy nie wolno było mówić ich części kursu i próbował dostać kulkę w skali bramek piłkarskich. Wszystkie z dwoma trzech napastników, dwóch obrońców i Pomezní bramkarza. Joseph Klenka przyszedł w 1906 roku z grę w piłkę ręczną o nazwie „Destination (terčovaná). Jego kolega Anthony Christopher uporządkowane i zasady gry była gra o nazwie „piłka ręczna”. Jednak jak widać Czesi twierdzą że opublikowali zasady gry w piłkę ręczną szybciej. Nie zmienia to jednak faktu że następne przepisy w grę piłkę nożną wydano w 1917 roku. W zamyśle autorów piłka ręczna miała być grą przeznaczoną dla kobiet i miała być zdecydowanie bardziej przyjazną grą niż typowo męska gra, jaką jest piłka nożna. Pierwsze spotkanie w piłce ręcznej na poziomie reprezentacyjnym zorganizowano w 1925 roku. Dnia 13 września w Niemczech zagrały reprezentacje Niemic i Austrii. Powstanie Międzynarodowej Federacji datowane jest na rok 1928. Podczas trwania igrzysk w Amsterdamie.